Co myślisz, gdy słyszysz słowo „mentoring” lub „mentor(ka)”? Czy staje Ci przed oczami starszy Pan / starsza Pani nauczająca młodych adeptów sztuki dowolnej? A może osoba dzieląca się wiedzą? Wykładowca na uczelni? Szef? Osoba, w którą wpatrujesz się jak w obrazek, aby wyciągnąć z jej obecności jak najwięcej?
Każda z osób powyżej może być Twoim Mentorem/Mentorką. Dlaczego? Zacznijmy od definicji mentoringu podawanej przez Encyklopedię Zarządzania:
Mentoring polega na opiece podczas rozwijania kompetencji, realizacji ścieżki zawodowej nad osobą szkolonej. (…) Polega na długoterminowej relacji z osobą o zdecydowanie większym bagażu doświadczeń i wiedzy, która wspiera w rozwoju osobę o mniejszym doświadczeniu bądź krótszym stażu pracy. Mentoring może przybierać postać zarówno nieformalnej relacji, jak i sformalizowanego programu. (J. Czekaj 2007, s. 48-53)
https://mfiles.pl/pl/index.php/Mentoring
Innymi słowy – mentor jest osobą, która dzieli się swoim doświadczeniem zawodowym z osobą, która tego doświadczenia i wiedzy ma mniej. Co więcej, wiek nie ma znaczenia. Mentorem może być osoba młodsza dla osoby starszej (np. ucząc dziadków czy rodziców obsługi telefonu jesteśmy dla nich mentor(k)ami w tym temacie).
Nasuwa się zatem pytanie: Czym różni się Mentor od Coacha lub Trenera?
Coach doprowadza Ciebie do znalezienia własnych rozwiązań w procesie zmian na drodze rozwoju osobistego i zawodowego, towarzysząc Tobie w tej drodze i aktywując pełen Twój potencjał. Rolą coacha jest głównie odkrycie wiedzy w kliencie, jego własnych rozwiązań oraz uaktywnić jego potencjał i zmotywować w kierunku zmian i realizacji celów.
http://coachinginstitute.biz/aktualnosci/artykuy/trener-nie-rwna-si-coach/
Trenerem nazywa się osobę prowadzącą szkolenie, którego rolą jest głównie transfer wiedzy oraz trenowanie – doskonalenie odpowiednich umiejętności i zachowań uczestników szkolenia np. negocjacji, rozmowy sprzedażowej, zarządzania czasem, asertywności itd.
http://coachinginstitute.biz/aktualnosci/artykuy/trener-nie-rwna-si-coach/
Wydaje się, że te trzy zawody są do siebie bardzo podobne, dlatego spójrzmy na najważniejsze różnice.
Coaching z Mentoringiem pokrywa się w zakresie celu i odpowiedzialności coacha/mentora i klienta. Celem procesu coachingowego i mentoringowego jest osiągnięcie celów wyznaczonych sobie przez Klienta, a odpowiedzialność za ich osiągnięcie spoczywa na Kliencie – coach czy mentor TYLKO (lub AŻ) towarzyszą i wspierają Klienta w jego działaniach. Różnica jest jednak taka, że coach nie musi mieć doświadczenia w branży, którą zajmuje się jego Klient. Coach jedynie „zachęca do znalezienia własnych rozwiązań ufając, że uczestnik warsztatu ma w sobie wszelkie zasoby i jest kreatywny, kompletny w znaczeniu, że niczego mu nie brakuje, cała wiedza, by poradzić sobie z danym problemem lub wyzwaniem jest już w nim samym”. Z kolei Mentor jest osobą doświadczoną w branży, którą zajmuje się jego Klient (Mentee / osoba mentorowana), dzieli się swoją wiedzą i doświadczeniami, z których Mentee może korzystać.
Trener także przekazuje wiedzę, jednak nie zawsze musi być praktykiem w tej dziedzinie. Jego celem jest przekazanie wiedzy i umiejętności, aby zrealizować cele szkolenia / treningu – w tej sytuacji to on jest odpowiedzialny za realizację celu.
Podsumowując – mentoring jest to proces przekazywania wiedzy i doświadczenia od osoby bardziej do mniej doświadczonej, aby osoba mentorowana mogła osiągnąć wyznaczone sobie cele przy wsparciu Mentora.